Het binnenverhaal van de 'Luis Enrique-revolutie' in Parijs: "Hij had een heel duidelijk plan; hij wilde geschiedenis schrijven."

"Ik had nooit gedacht dat ik het in het Franse voetbal zou schoppen." Oprecht en direct. Zo presenteerde Luis Enrique zich in juli 2023 in Parijs. Als iemand daar een vies gezicht bij trok, vraagt ​​hij zich vast af waarom PSG hem niet eerder heeft gebeld. De Asturiër heeft Parijs veroverd en de club, de fans en de eigen spelers ervan overtuigd dat ze vanavond in München hun eerste Champions League- overwinning kunnen behalen tegen Internazionale .

"Vanaf dag één was het de bedoeling om geschiedenis te schrijven en we zijn in staat dat te bereiken", legde de coach een paar dagen geleden uit, die weet wat het betekent om te winnen, want hij deed dat in 2015 met Barça , onder leiding van Messi , Suárez en Neymar, tegen Juventus . Dit project verschilt echter van dat in Barcelona en van dat wat de eigenaren van PSG, Qatar Sport Investment (QSI), onder leiding van Nasser Al-Khelaifi , al tien jaar promoten. Vandaag hebben ze geleerd dat het niet gaat om het verzamelen van sterren, maar om het bouwen van een team.

"We hebben spelersprofielen moeten beheren en opbouwen. We hebben zeer hoogwaardige voetballers van topniveau, maar met een teammentaliteit ", bekent de coach, die niet aarzelt om uitdagingen te stellen die kenmerkend zijn voor zijn overweldigende persoonlijkheid, en die evenveel affiniteit als afwijzing kunnen oproepen: "We zijn op alles voorbereid."

Bijna twee jaar nadat ze zich de eerste maanden in Poissy hadden opgesloten, zonder ook maar een woord Frans te spreken, weerspiegelt PSG wat Luis Enrique zocht. "Hij had een heel duidelijk plan", zeggen mensen in zijn omgeving. Hij heeft voor zijn idee een omgeving met veel economische mogelijkheden gecreëerd. Hij heeft van alles bereikt, van de simpelste dingen – een hijskraan waarmee je de trainingen van bovenaf kunt monitoren zonder dat je steigers nodig hebt – tot het aantrekken van voetballers die, hoewel ze nog geen megasterren zijn, daar wel naar streven. Maar de voormalige bondscoach is niet alleen geïnteresseerd in winnen; hij wil zaaien. "Laten we niet alleen PSG-fans, maar iedereen, laten genieten van de manier waarop we spelen", waarschuwt hij.

Zonder het gewicht van Mbappé

In deze reconstructie is de voorman die een sleutelspeler is geworden, de ploegleider met wie hij hand in hand kwam: Luis Campos . Ze namen de teugels in handen en leidden het team niet alleen naar twee landstitels en de Franse beker, maar ze herstructureerden ook de kleedkamer die onevenwichtig was. Mbappé 's gewicht was een belemmering, zoals Luis Enrique zelf openlijk erkende in een documentaire: "Het feit dat ik een speler heb die overal heen kan gaan waar hij wil, betekent dat er situaties in de wedstrijd zijn die ik niet onder controle heb. Volgend jaar ga ik ze allemaal beheersen." "Allemaal, zonder uitzondering," zei hij zonder omhaal van woorden.

Het vertrek van de aanvaller naar Real Madrid maakte een overgang mogelijk in een groep waarin spelers zijn aangetrokken die onmisbaar zijn geworden voor zijn basiselftal en die het vertrouwen van Lucho hebben weten te winnen. "Hij vertelde ons dat we zonder Kylian meer doelpunten zouden maken en ik denk niet dat hij ongelijk had", gaf Zaïre-Emery toe. In alle competities waren het er 138, vergeleken met 120 vorig seizoen, toen Mbappé er 44 scoorde. De sterscorer is Dembélé , met 33 doelpunten, die begin 2025 wakker werd, net toen de hele groep dat deed, want het begin van het seizoen was niet makkelijk.

Het team werd geblokkeerd in effectiviteit en presteerde een van de slechtste in Europa, ver onder de verwachtingen van een team als dat van PSG. Nederlagen in de Champions League die pijn deden, zoals die tegen Atlético en Liverpool , en een opdracht die bestond uit "het terugwinnen van vertrouwen door het ontwikkelen van speelgewoontes."

Daarbij kwam nog de vrijgevigheid van een groep die zich behulpzaam toonde. Luis Enrique zocht op de spelersmarkt naar talent onder de 25 jaar, met zowel kwaliteit als honger. De Portugees Joao Neves , de Franse parel Douré of de Ecuadoraan William Pacho , voor wie de wenkbrauwen op de tribunes gefronst werden toen er 40 miljoen werd betaald voor zijn komst. Zonder al te veel ophef kwamen ze bijeen, en in januari werd hen de kers op de taart toegevoegd: de Georgische Kvaratskhelia . Een totale investering van 220 miljoen, maar met een aanzienlijke groei. "Ik heb dit seizoen alles gezien wat ik wilde verbeteren. Ik was verbaasd", bekende Luis Enrique een paar dagen geleden, terwijl hij zijn blik al op de finale van vanavond richtte.

Xana's vlag

Misschien is dat de reden dat de Asturiër medio januari een droom durfde uit te spreken die verder gaat dan het schrijven van geschiedenis in het Franse voetbal. "Ik herinner me een ongelooflijke foto met mijn dochter tijdens de Champions League-finale in Berlijn , na de overwinning, terwijl we een FC Barcelona-vlag op het veld plantten. Ik wou dat ik hetzelfde met PSG kon doen. Mijn dochter zal er niet zijn, ze zal er fysiek niet zijn, maar ze zal er spiritueel wel zijn , en dat is heel belangrijk voor me", zei de coach over Xana , waar een deel van haar kracht vandaan komt.

Hij krijgt daarbij de hulp van deze jonge spelers, bij wie Luis Enrique het winnende gen heeft geïnjecteerd of gestimuleerd. Ze staan ​​op het veld als de wedstrijd in de Allianz Arena begint, voor velen is dit de eerste keer in hun carrière. Alleen Lucas Hernández en Marquinhos hebben ervaring in een Champions League-finale. Ze zitten allebei in hetzelfde schuitje: in Lissabon in 2020. De Fransman won met Bayern München , en de Braziliaan, de enige overgebleven speler bij PSG, verloor, waarmee een wond werd geopend die nog niet geheeld is. Het waren halve finales waarin ze seizoen na seizoen faalden, ondanks de investering van meer dan 2 miljard euro in aankopen. Luis Enrique wil de Champions League en als hij die krijgt, verovert hij Parijs.